हालै भएको संयुक्त राष्ट्रसंघका महासचिव एन्टोनियो गुटेरेसको नेपाल भ्रमणले एक पटक विश्वको ध्यान आकर्षित गरेको छ । विश्वमा जलवायु परिवर्तनको भयावह अवस्थाबारे फेरि एकपटक गहन बहस थालनी भएको छ । महासचिवले विश्वको शिखर सगरमाथा क्षेत्रबाट जलवायु परिवर्तनको भयावह असरबारे विश्व समुदायको ध्यानाकर्षण गराउनु महत्वपूर्ण घटना हो । उनले जलवायु परिवर्तनबारे गम्भीर हुन विश्व समुदायलाई आह्वान मात्र गरेनन्, हिमनदी पूर्णरूपमा हराउने खतराबाट जोगाउन नसकिए संसारले नपर्खिने र भयावह स्थितिको सामना गर्नुपर्नेतर्फ विश्व समुदायलाई सचेत पनि गराएका छन् ।

नेपालले ३० वर्षको अवधिमा झन्डै एकतिहाइ हिमनदी गुमाएको र संकटले गति लिइरहेकोतर्फ विश्वको ध्यानाकर्षण गराएका छन् । दोस्रो चरणमा हिमनदीहरू पूर्ण रूपमा हराउने, हिमालयमा रहेका हिमतालरुपी जलाशयले एक अर्बभन्दा बढी मानिसलाई ताजा पानी आपूर्ति गर्ने गरेकोमा हिमताल संकुचित हुँदा भविष्यमा सिन्धु, गंगा र ब्रह्मपुत्र जस्ता प्रमुख हिमाली नदीको बहावमा ठूलो मात्रामा कमी आउनसक्ने चेतावनी पनि उनले दिएका छन् । नेपाल जस्ता देशलाई नखाएको विष लागेको उनले प्रष्ट पारेका छन् ।

उनले संसारको छानाबाट जलवायु परिवर्तन गर्ने खालका काम रोक्न आह्वान गरेका छन् । त्यतिमात्र होइन, उनले यसको पीडा भोगिरहेका देशहरुलाई ठूलो रकम सहायता गर्न पनि आह्वान गरेका छन् । संयुक्त राष्ट्रसंघका महासचिवको यो चेतावनी ऐतिहासिक र अर्थपूर्ण छ । साँच्चिकै अहिले जलवायु परिवर्तन विश्व समुदाय र मानव जगतमात्र होइन, सिंगो पृथ्वीकै लागि भयावह चुनौतीको रुपमा देखा परेको छ । यसबाट नेपाल जस्ता भौगोलिक हिसाबले हिमाली र आर्थिक हिसाबले बिपन्न देशहरु सबैभन्दा ठूलो मारमा परेका छन् । नेपालले भोगिरहेको समस्या नेपाल आफैंले सिर्जना गरेको भने होइन । विकसित भनिने देशहरुले कथित औद्योगिक विकासका नाममा गरेको प्रतिस्पर्धाबाट जन्मेको जलवायु परिवर्तनको भयावह संकट हामीले ब्यहोर्नु परिरहेको छ ।

ती देशले हिमाल, हिउँ र हिमनदी बचाउन जलवायु परिवर्तनको असर न्यूनीकरण गर्ने प्रतिबद्धता नगरेका पनि होइनन् तर कार्यान्वयन भने भएको देखिँदैन । उनीहरुलाई जलवायु परिवर्तनले साना देशमा परेको असरबारे चिन्ता छैन बरु प्राकृतिक स्रोतलाई कब्जा र दोहन गर्दैै विश्वभरि आफ्नो औद्योगिक साम्राज्य विस्तार गर्ने दौडमा छन् । उनीहरु पृथ्वीमात्र होइन, अन्य ग्रहसमेत कब्जा गरेर आफ्नो कथित प्रभुत्व विस्तारमा दौडिरहेका छन् तर नेपाल जस्ता विपन्न हिमाली मुलुकका लागि प्रकृतिसँग लड्नुपर्ने डरलाग्दो चुनौती थोपरिदिएका छन् ।

गुटरेसको भ्रमण र अभिव्यक्तिले विश्वको सर्वाेच्च संस्थामा नेपालको आवाज मुखरित भएको छ । बेला बेलामा जलवायु परिवर्तनबाट आउने विपत्ति भोगिरहेको नेपाललाई यसले त्रास दिने पक्का छ । सँगसँगै यो समस्यालाई संयुक्त राष्ट्रसंघले विश्वकै समस्या मानी धनी देशहरुलाई उत्तरदायी बनाउन पनि यसले सघाउनेछ ।