पाेखरा ।

स्याङ्जा सहयोग समाज अन्तर्राष्ट्रिय समन्वय समितिको छैठौं विश्व सम्मेलन स्याङ्जाको पुतलीबजारमा सम्पन्न भएको छ । विश्वका विभिन्न मुलुकमा बसोबास गर्ने स्याङ्जालीहरूको सहभागितासहित सम्पन्न सम्मेलनले बेल्जियम निवासी मीनबहादुर क्षेत्रीलाई नयाँ कार्यकालका लागि अध्यक्षमा निर्वाचित गरेको छ ।

दुई वर्षका लागि गठन गरिएको समितिमा सर्वसम्मत पदाधिकारी चयन गरिएको हो । बरिष्ठ उपाध्यक्षमा दक्षिण कोरियाका राजेश पाण्डेय निर्वाचित भएका छन् भने उपाध्यक्षका रूपमा पोर्चुगलका एम.पी. अर्याल र अर्जुन अर्याल, जापानका धुर्व ज्ञवाली, युएईका पिताम्बर अर्याल, अमेरिकाका शोभाकान्त पाण्डेय र महिला उपाध्यक्षका रूपमा बेल्जियमकी इन्दिरा खनाल चयन भएका छन् ।

महासचिवको जिम्मेवारी क्रोसियाका ओमप्रकाश पोखरेलले पाएका छन् । सचिवका रूपमा नेपालका गुप्त प्रसाद गैह्रे र अमेरिकाका दिनदयाल भण्डारीले सर्वसम्मत निर्वाचित भएका हुन् । कोषाध्यक्षमा नेपालकै चिरञ्जीवी ढकाल, सह–कोषाध्यक्षमा तारा प्रसाद गौडेल, प्रवक्तामा धर्मागत पराजुली र युवा संयोजकमा बिदुर कोइरालाले निर्वाचित भएका छन् ।

क्षेत्रीय संयोजकमा अमेरिकाबाट ज्ञानबहादुर क्षेत्री, मध्यपूर्वबाट गोपाल पंगेनी र एसिया–प्यासिफिक क्षेत्रबाट चित्र गुरुङ चयन भएका छन् । निर्वाचन समितिका संयोजक खेम काफ्लेका अनुसार सदस्यहरूमा साउदी अरबका विष्णु भट्टराई, जापानका तुल्सिराम गौडेल, पोर्चुगलका राजेन्द्र प्रसाद डुम्रे र जापानकै अर्मान गुरुङ निर्वाचित भएका हुन् ।

देश र विदेशमा रहेका स्याङ्जालीहरूलाई एकताबद्ध गर्ने उद्देश्यले आयोजना गरिएको सम्मेलनलाई स्याङ्जा समुदायले ऐतिहासिक महत्वको उपलब्धिका रूपमा लिएको छ ।

मीनबहादुर क्षेत्री : शिक्षकदेखि कानुनविद्सम्म

शिक्षक, कानुन व्यवसायी, खेलकुदप्रेमी र समाजसेवी—यी सबै परिचय बोकेका मीनबहादुर क्षेत्री हाल स्याङ्जा सहयोग समाज अन्तर्राष्ट्रिय समन्वय समितिको नेतृत्वमा पुगेका छन् ।

स्याङ्जाको आँधीखोला गाउँपालिका २ मा २०३१ माघ २० गते जन्मिएका क्षेत्रीको जीवन यात्रा शिक्षाको बलियो जग, सामाजिक समर्पण र नेतृत्व क्षमताको मिश्रण हो । सामान्य परिवारमा हुर्किएका क्षेत्रीले प्रारम्भिक शिक्षा प्रदुम्न पनेरो माध्यमिक विद्यालय, रंगेठाटीबाट प्राप्त गरेका हुन् । २०४६ सालमा एसएलसी पास गरेपछि उनले पोखराको पृथ्वीनारायण क्याम्पसबाट राजनीतिशास्त्रमा स्नातकोत्तर र समाजशास्त्रमा समेत स्नातकोत्तर तहमा प्रथम श्रेणीमा उत्तीर्ण गरे ।

कानुनप्रति विशेष रुचि राख्ने क्षेत्रीले नेपाल बार एसोसिएसनको अधिवक्ता परीक्षा पास गरी कानुन व्यवसायीका रूपमा २०५५ देखि सक्रिय जीवन सुरु गरे । शिक्षण क्षेत्रमा पनि रुचि राख्ने उनले लिटल स्टेप बोर्डिङ स्कुलका प्रिन्सिपलदेखि कालिका बहुमुखी क्याम्पसका शिक्षकसम्मका भूमिकामा काम गरे । पोखरा एफएमको सब–स्टेशन म्यानेजरका रूपमा २०५६ देखि २०५९ सम्मको अनुभवले उनलाई सञ्चार र व्यवस्थापनमा पनि दक्ष बनायो ।
भलिबलप्रेमी क्षेत्री युवावस्थामा क्षेत्रीय स्तरका खेलाडी र राष्ट्रिय स्तरका रेफ्री समेत बने । शिक्षण, खेलकुद र कानुन क्षेत्रको अनुभवले उनलाई सामाजिक अभियन्ताको बाटोमा अघि बढायो ।

सन् २०११ मा उनी युरोपको बेल्जियममा पुगे । ‘नेपालमा पनि धेरै गर्न सकिन्छ, तर विदेशको अनुभवले सोच फराकिलो बनाउँछ’ भन्ने विश्वाससहित उनले नयाँ जीवन सुरु गरेको सुनाउँछन् । त्यही बेला उनले स्याङ्जाली समुदायलाई संगठित गर्ने उद्देश्यले स्याङ्जा समाज बेल्जियम स्थापना गरेको उनी बताउँछन् । जसलाई २०१९ मा वैधानिक रूपमा दर्ता गराएर सञ्चालनमा ल्याए ।

त्यसपछि क्षेत्री अन्तर्राष्ट्रिय स्याङ्जा सहयोग समाजसँग आबद्ध भए । सन् २०१९ देखि २०२१ सम्म उनले युरोप संयोजकको रूपमा काम गर्दै बेलायतलगायत देशमा स्याङ्जा समाजको विस्तार गरे । सफल संयोजनपछि उनी सचिव पदमा सर्वसम्मत चयन भए, उनले २०२१ देखि २०२३ सम्म सचिवको भूमीका काम गरेका थिए ।

विदेशमा रहेर आफ्नो जन्मभूमीप्रति माया गर्नेलाई उनले गोलबन्द गर्न गर्दै आएपछि उनी अहिले नेतृत्वमा पुगेका छन् । उनको कार्यकालमा ‘अक्षय कोष’ स्थापना अभियान अघि बढेको छ । क्षेत्रीको पहल र युरोपस्थित सदस्यहरूको सहयोगमा एक करोड रुपैयाँको अक्षय कोष स्थापना गरिएको छ । जसको ब्याज सामाजिक तथा सामुदायिक काममा खर्च गरिन्छ । विधान संशोधन समितिका संयोजकका रूपमा उनले संस्थाको दीर्घकालीन नीतिलाई सुदृढ बनाउने काम गरे ।

सन् २०२३ पछि उनले उपाध्यक्षका रूपमा कार्य गर्दै विश्वभरका एनसीसी (राष्ट्रिय समन्वय परिषद्) विस्तारमा पनि नेतृत्व गरेका उनी क्षेत्री स्याङ्जा सहयोग समाजको अध्यक्षका रूपमा निर्वाचित भएका हुन् । अध्यक्षका उम्मेदवार बन्दै गर्दा उनले पाँच बुँदे योजना अघि सारेका थिए—संस्थाको आफ्नै भवन निर्माण, प्रशासनिक प्रणाली सुदृढीकरण, विश्वव्यापी संरचना विस्तार, युवाहरूलाई नेतृत्वमा ल्याउने र समाजको अक्षय कोषलाई दीर्घकालीन स्रोतमा रूपान्तरण गर्ने उनको योजना छ । ‘यदि म बिहान–साँझ खानको लागि कमाउँछु भने, त्यो कमाइको केही हिस्सा समाजको लागि खर्च गर्नुपर्छ,’ क्षेत्रीले आफ्नो योजना सुनाए । उनको यही सोच र निरन्तर प्रतिबद्धताले उनलाई स्याङ्जाली समुदायको विश्व नेतृत्वको सर्वोच्च स्थानमा पु¥याएको छ ।