नेपालको राजनीतिक परिदृश्यमा भ्रष्टाचार, सत्ता संघर्ष, र माफियातन्त्रको भूमिकालाई लिएर गहिरो चिन्ता व्यक्त गरिँदै आएको छ । विशेषतः वर्तमान अवस्थामा, जहाँ नेपाली कांग्रेस र एमालेबीचको गठबन्धनले देशलाई अघि बढाउन असमर्थ रहेको देखिन्छ, यो चिन्ता अझै गहिरिएको छ। सत्ताको यो खेलमा, केपी ओलीलाई भ्रष्टाचारको संरक्षक र माफिया तत्वको रुपमा चित्रण गरिनु, र अरु ठूला नेताहरूसँग सम्बन्धित विवादास्पद घटनाहरूले जनतामा निराशा बढाएको छ ।

वर्तमान सत्ताको संरचना र यसका परिणाम
केपी ओली, जो पछिल्ला वर्षहरूमा नेपालको राजनीतिमा प्रमुख भूमिकामा रहँदै आएका छन्, अक्सर आफ्नो सत्तालोलुपता र विवादास्पद निर्णयहरूको लागि आलोचना हुन्छन् । ओलीले नेतृत्व गरेको सरकारको कार्यकालमा धेरै भ्रष्टाचारका घटनाहरू सतहमा आएका छन्, जसले गर्दा उनको छवि झनै विवादास्पद बनेको छ । भुटानी शरणार्थी प्रकरण, जहाँ नेपाली भुटानी शरणार्थीको नाममा ठूलो भ्रष्टाचार भएको आरोप छ, यसमा ओलीको प्रत्यक्ष संलग्नता नभए पनि उनको पार्टीका केही नेताहरू नेपाली कांग्रेस संलग्नता रहेको छ ।

यस्तै गरी, सुन तस्करी र अन्य आर्थिक घोटालाहरूमा पनि ओलीको नेतृत्वलाई प्रश्न गरिन्छ । आर्जु राणा देउवा, जो वर्तमान प्रराष्ट्रमन्त्री हुन अफै भुटानी शरणार्थी प्रकरणमा मुछिएको आरोपले पनि राजनीतिलाई धमिल्याएको छ । यी घटनाहरूले कांग्रेसको छवि पनि धुमिल बनाएको छ, जसले गर्दा जनतामा निराशा र अविश्वास फैलिएको छ । यस्तै गरी, ओलीले गिरीबन्दु टि स्टेट्सको जग्गा प्रकरणमा पनि मुछिएको आरोप खेप्दै आएका छन्। यी सबै घटनाहरूले नेपाली राजनीति र सत्ता संरचनामा भ्रष्टाचारको गहिरो जरा रहेको स्पष्ट पार्छ ।

देशको भविष्यः ओरालो लाग्दै कि सुधारको बाटोमा?
नेपाली जनता अहिले गम्भीर प्रश्नहरू सोधिरहेका छन्ः अब देश कता जाँदै छ ? के साँच्चै देश खोक्रो हुँदैछ ? यी प्रश्नहरूको उत्तर सहज छैन, तर वर्तमान राजनीतिक परिदृश्यले देशलाई ओरालो लाग्दै गरेको संकेत गर्दछ । राजनीतिक अस्थिरता, भ्रष्टाचार, र सत्तामा रहेका नेताहरूको असक्षमता देशको विकासमा प्रमुख अवरोध बनेको छ ।

नेपालको आर्थिक स्थिति कमजोर छ र विदेशी ऋणमा निर्भरता बढ्दै गएको छ । शैक्षिक र स्वास्थ्य क्षेत्रहरूमा पनि सुधारको आवश्यकता छ । यसका साथै, देशको युवा शक्ति वैदेशिक रोजगारीतर्फ आकर्षित हुँदैछ, जसले गर्दा देशको भविष्य निर्माण गर्ने जनशक्ति बाहिरिँदैछ । यो परिस्थितिले देशलाई दीर्घकालीन रूपमा कमजोर बनाउने जोखिम छ ।

अब देशलाई सही मार्गमा लैजान नयाँ र प्रभावकारी नेतृत्वको आवश्यकता छ । यो नेतृत्वले मात्र देशलाई आर्थिक, सामाजिक र राजनीतिक रूपमा बलियो बनाउन सक्छ ।

प्रचण्डमा देश बनाउने अठोटः आशा कि निराशा?
यसै बीच, पुष्पकमल दाहाल “प्रचण्ड“ लाई एक नेता जसले देश बनाउने अठोट राखेका छन्, भनेर हेरिन्छ । प्रचण्डले नेतृत्व गरेको माओवादी आन्दोलनले देशमा गणतन्त्र स्थापना गर्यो, जसले नेपाललाई एक नयाँ युगमा प्रवेश गरायो। गणतन्त्रले देशमा राजनीतिक व्यवस्था परिवर्तन गर्यो, तर यो परिवर्तनले जनताको अवस्था सुधार गर्न सकेन ।

प्रचण्डमाथि अब देशको अवस्था सुधार गर्नुपर्ने जिम्मेवारी छ । उनको नेतृत्वमा देशलाई आर्थिक, सामाजिक, र राजनीतिक रूपमा अगाडि बढाउन सकिन्छ । तर, यसका लागि उनले आफ्ना राजनीतिक प्रतिस्पर्धीहरूसँग मिलेर काम गर्नुपर्नेछ र भ्रष्टाचारको अन्त्य गर्न दृढ कदम चाल्नुपर्नेछ । प्रचण्डको नेतृत्वमा भएका केही सकारात्मक कदमहरू पनि छन्, जसले देशलाई सुधारको बाटोतर्फ लैजान सक्ने संकेत दिन्छ । तर, यी कदमहरूलाई प्रभावकारी बनाउनका लागि दीर्घकालीन योजना र जनताको समर्थन आवश्यक छ ।

एमाले र कांग्रेसको भूमिका
यद्यपि, एमाले र कांग्रेसले प्रचण्डले ल्याएको व्यवस्थाको फाइदा उठाएका छन्। यी पार्टीहरूले गणतन्त्रको मर्मलाई बुझेर जनताको पक्षमा काम गर्न सकेका छैनन् । यसको परिणामस्वरूप, जनतामा असन्तुष्टि बढ्दै गइरहेको छ । यो असन्तुष्टि आगामी चुनावमा परिणामस्वरूप प्रकट हुनसक्छ, जहाँ जनताले यी पार्टीहरूलाई अस्वीकार गर्ने सम्भावना छ । एमाले र कांग्रेसका नेताहरूले भ्रष्टाचारमा मुछिएका मुछिदा जनताको विश्वास गुमाएका छन् । उनीहरूले देशलाई विकासको मार्गमा लैजानु त के, अहिलेको अवस्था पनि स्थिर राख्न सकेका छैनन्। त्यसैले, यी नेताहरूलाई सत्ता देखिन परास्त गर्न जनतामा व्यापक जागरूकता आवश्यक छ ।

भविष्यका सम्भावना
अब देशलाई सही मार्गमा लैजान नयाँ र प्रभावकारी नेतृत्वको आवश्यकता छ । यो नेतृत्वले मात्र देशलाई आर्थिक, सामाजिक र राजनीतिक रूपमा बलियो बनाउन सक्छ । प्रचण्डमा देश बनाउने अठोट छ, तर यो अठोटलाई सफल बनाउनका लागि उनले सत्ताको खेलमा सही निर्णयहरू गर्नुपर्नेछ ।

यो केवल प्रचण्डको मात्र जिम्मेवारी नभएर सम्पूर्ण नेपाली जनताको पनि हो । जनताले आफ्नो अधिकारको प्रयोग गर्दै आगामी चुनावहरूमा भ्रष्ट नेताहरूलाई अस्वीकार गर्नुपर्नेछ । यसको लागि जनताको सचेतना अत्यन्तै आवश्यक छ । अन्ततः, नेपालको भविष्यको निर्माण नेपाली जनताको हातमा छ। जनताले सही निर्णय गरे भने, देशलाई खोक्रो हुनबाट बचाउन सकिन्छ र देशलाई विकासको मार्गमा अघि बढाउन सकिन्छ । ओली र देउवाको भ्रष्टाचारी सत्तालाई हटाएर, नयाँ र स्वच्छ नेतृत्वलाई अवसर दिनुपर्छ, जसले देशलाई सही दिशातर्फ अगाडि बढाउन सक्छ ।